Güneydoğu Kenya’dan bir mandıra çiftçisi olan Raphael Mauyu, 80 yaşında olmasına rağmen emekli olmayı düşünmüyor. Ancak kısa bir süre önce, ilerleyen yaşının emek-yoğun işini sürdürmesini imkansız kılacağından endişeleniyordu. Mauyu’nun altı süt ineğinin düzenli olarak suya ihtiyacı olduğunu ve her gün Mwithini köyündeki çiftliğe götürmenin yorucu, zaman alıcı ve potansiyel olarak tehlikeli olduğunu söyledi.
En yakın nehir yılın yalnızca iki yağışlı mevsiminde akar, bu nedenle topluluk, ihtiyaç duyduklarında kullanmak üzere nehir suyunu depolamak için kum barajları inşa etti.
Barajlar Kenya’nın kavrulmuş bölgelerinde popüler çözümdür ancak riskleri vardır. Mauyu, tarlasının yanından geçerken, “Su gibi ağır ve dengesiz yükler taşırken, bataklık nedeniyle mevsimlik nehir yollarında yürümek genellikle tehlikelidir” dedi. Ancak bu günlerde, Mauyu ve Mwithini’deki diğer çiftçiler, barajlardaki suyu toplumun kullanması için güvenli bir toplama noktasına pompalayan güneş enerjisiyle çalışan yeni bir sistemin kurulmasından sonra, su getirirken artık endişelenmek zorunda değiller.
Dünyanın dört bir yanındaki ülkeler giderek daha şiddetli kuraklık ve su kıtlığı yaşarken, çiftçiler ve su uzmanları, yıl boyunca suya erişmenin ucuz, kullanışlı ve kirletici olmayan yollarını bulmanın her zamankinden daha önemli olduğunu söylüyor.
Şubat ayında, Dünya Bankası ve Makueni İlçesi yetkilileri, Dünya Bankası’nın Kenya çevresinde kurulmasına yardım ettiği bir düzineden fazla şebeke dışı güneş enerjisi projesinden biri olan Mauyu’nun köyüne 32 hücreli bir güneş enerjisi ünitesi kurmak için çiftçilerle birlikte çalıştı.
150 milyon dolarlık proje kapsamında, güneş enerjisi pompaları ücretsiz olarak sağlanıyor ve bakım masrafları topladıkları su için küçük bir ücret ödeyen kullanıcılar tarafından karşılanıyor.
Mauyu, köyündeki güneş enerjisi pompasının günde 100.000 litrelik bir depolama tankını doldurmaya yetecek kadar suyu çekebileceğini söyledi. Bu miktar köylülerin günlük su ihtiyaçlarını karşılamazken, hayvanların su ihtiyacından fazlasına tekabül ediyor. Böylece bölge, uzun bir kurak dönem tarafından vurulduğunda, su tankları, topluluğu bir sonraki yoğun yağışa kadar idare edebilecek su sağlıyor.
Birleşmiş Milletlere göre, dünya nüfusunun yaklaşık üçte biri su kıtlığı olan ülkelerde yaşıyor. Bu ülkelerden biri olan Kenya’da, ülkedeki çiftçiliğin yaklaşık %98’i yağmura bağımlı ve dolayısıyla iklim değişikliğine “yüksek oranda duyarlı”.
Azalan kaynaklar karşısında su ihtiyaçlarını karşılamak için yine Makueni ilçesindeki Kalawa köyündeki 20’den fazla çiftçi, çiftliklerindeki barajlardan su pompalamak için kendi özel güneş enerjisi sistemlerini satın aldı. Çiftçiler teknolojinin, bölgenin 1990’ların sonlarından bu yana yaşadığı tekrarlayan kuraklıkların ortasında geçim kaynaklarını kurtardığını söylediler.
Kendi yağmur suyu toplama barajından tarlalarına su pompalamak için güneş enerjisi kullanan 59 yaşındaki Kaloki Mutwota “Ölen topraklara hayat veriyormuşum gibi hissediyorum. Güneş enerjisi, yağmur suyu hasadını başka bir düzeye taşımamıza gerçekten yardımcı oldu” dedi. Reuters
