Son kamuoyu araştırmaları, iklim değişikliği konusunda transatlantik iş birliğini etkileyen olumlu ve uyarıcı eğilimleri ortaya koyuyor. 2021 Transatlantik Eğilimler araştırması, Atlantik’in her iki yakasındaki vatandaşların iklimi Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri arasındaki iş birliği için en önemli öncelik olarak gördüğünü gösteriyor. Ayrıca, ankete katılanların büyük bir çoğunluğu (yüzde 69) iklim değişikliğiyle mücadele için daha fazlasının yapılması gerektiğine inanıyor. Bu olumlu yakınlaşma Atlantik genelinde güçlü bir iş birliği için zemin sağlıyor. Bununla birlikte, Transatlantik Eğilimler ve diğer son anketler, Cumhuriyetçilerin Washington’da iktidara dönmesi durumunda ABD-AB ilişkisi için endişe verici olan iklim sorunu konusunda ABD’de büyüyen bir siyasi bölünmeyi ortaya koyuyor.
Biden yönetimi, AB hedefleriyle tutarlı olarak ABD ekonomisini hızla karbondan arındırmak için agresif adımlar (2030’a kadar emisyonları yüzde 50-52 azaltma ve 2050’ye kadar net sıfıra ulaşma taahhüdü) önerirken, bazı hayati girişimler ise belirsiz olan yasal desteğe bağlı. 2022 seçimlerinden sonra yasama meclislerinden biri veya her ikisi de Cumhuriyetçilerin kontrolüne dönerse, Biden’ın taahhüdünü gerçekleştirme yolu daha da daralacaktır. Ve 2024 başkanlık seçimlerinden sonra bir Cumhuriyetçi Beyaz Saray’a dönerse, Amerika Birleşik Devletleri’nde, en azından ulusal düzeyde, iklim değişikliğine yönelik ilerleme büyük ölçüde durabilir.
Biden yönetimi, Avrupa Komisyonu ve enerji tedarik zincirleri boyunca sızan metan hakkında veri toplamak ve bu sızıntıları engellemek için ortak pazar gücünü kullanmak için sponsorluk yapan Uluslararası Metan Emisyonları Gözlemevi ile hızla güçlerini birleştirmeli. Bir karbon sınırı ayarlama mekanizması konusunda Brüksel, ABD’nin AB’nin kurduğu mekanizmayla bağlantı kurması için koşullar yaratmalıdır. ABD’nin AB’nin Emisyon Ticareti Sisteminin aksine ülke çapında karbon fiyatlandırması olmadığı için bu karmaşık bir durum. Bununla birlikte, “karbon kaçağını” önlemek için tamamlayıcı ABD-AB yaklaşımlarını kolaylaştıracak, her iki tarafın da daha düşük karbon emisyonlarını teşvik etmek için pazar gücünü kullanacak ve ABD’nin bu düzenlemeden çekilmesini ekonomik açıdan acı verici hale getirecek tasarım seçenekleri vardır.
Bununla birlikte, transatlantik koordinasyon, küresel finans endüstrisi için iklim konusunda yeni kurallar belirleme konusunda en fazla etkiye sahip olabilir. Her iki taraftaki düzenleyiciler, bankaların ve diğer finans kuruluşlarının, yatırım ve kredi portföylerinde iklim değişikliğine maruz kalma durumlarını en iyi nasıl değerlendirip açıklamaları ve ardından bu riskleri nasıl hafifletmeleri gerektiğine bakıyor. Bu tür kurallar, bankaları daha fazla kaynağı temiz enerjiye ve karbon yoğun faaliyetlerden uzaklaştırmaya yönlendirebilir.
İklim değişikliğini ele almak, yakın bir AB-ABD ortaklığı gerektiriyor. Eğilimler şu anda çoğunlukla olumlu, ancak ABD tarafında olası olarak tersine çevrilebilirler. Bu nedenle Washington ve Brüksel, Trump yönetiminin Paris iklim anlaşmasıyla yaptığı gibi, gelecekteki bir ABD yönetiminin iklim taahhütlerinden çekilme kabiliyetini kısıtlamak için iş birliği ve anlaşmalarını yapılandırmaya öncelik vermelidir.
Kaynak: “Transatlantic Trends: Locking in U.S.- EU Cooperation to Combat Climate Change”, GMF
İndirmek için tıklayın
